«نهان شد جاودان در خاک و خاموشی
(پریشا دخت) شعر آدمیزادان» (اخوان ثالث، در حیاط کوچک پاییز، 1379: 291).
شاعر در این شعر- که بخشی از مرثیهست که در سوگ فروغ سروده- او را «پری+ شاه+ دخت» نامیده. این واژه نیز پیش از این در زبان وجود نداشته و ساخته اخوان است.
در فراهنجاری واژگانی، گاه یک عنصر به جای عنصر دیگر به کار میرود، به گونهای که همان نقش را داراست و در ساخت و معنای کلام تغییری پدید نمیآورد.
«دیده بانان را بگو تا خواب نفریبد
بر چگاد پاساگاه خویش، دل بیدار و سرهشیار
هیچشان «جادویی» اختر
هیچشان افسون شهر نقره مهتاب نفریبد» (همان، آخر شاهنامه: 114).
در شعر بالا شاعر صفت «جادویی» را به جای اسم «جادو» به کار برده است.
«تکیه داده بر «ستبر» صخره ساحل،