الف) بازداشتگاه امنیتی: طبق ماده 1 آییننامه نحوه اداره بازداشتگاههای امنیتی مصوب 30 /8/1385
رئیس قوه قضاییه: محل نگهداری متهمانی است که به لحاظ حساسیتهای امنیتی و نظامی و با قرار کتبی مقامهای صلاحیتدار قضایی تا اتخاذ تصمیم نهایی به آنجا معرفی میشوند و تحتنظر سازمان زندانها اداره میگردد.
ب) بازداشتگاه موقت: بازداشتگاه مذکوردر سال 1385 به موجب آییننامه اجرایی مصوب قوه قضاییه به وجود آمده و با حفاظت معمولی، عدم احداث برجهای دیدهبانی و استفاده از سیم خاردار در اطراف و تحت نظر سازمان زندانها اداره میشود و مخصوص نگهداری متهمانی است که صدور قرار تأمین به بازداشت آنها منجر شده است.
ج) بازداشتگاه عمومی: بازداشتگاه مذکور موضوع ماده 4 آییننامه اجرایی زندانها در سال 1384 میباشد که مخصوص نگهداری متهمین غیر از اشخاص زیر 18 سال تمام و متهمین موادمخدر و اعتیاد است.
2- زندان:
به موجب ماده 2 آییننامه اجرایی زندانها مصوب 1384، زندان محلی است برای نگهداری محکومین قطعی با معرفی مقامات ذیصلاح برای مدت معین یا به طور دایم بهمنظور تحمل کیفر با هدف حرفهآموزی.
2- تحتنظر: قانونگذار در قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در سال 1378 در مواد 24 و 123 از واژهی تحتنظر استفاده کرده است. ماده 24:…… و حداکثر تا مدت 24 ساعت میتوانند متهم را تحتنظر نگهداری نموده و… همچنین در ماده 123 اشعار میدارد: متهم از هنگام ابلاغ برگ جلب تا حضور نزد قاضی تحتنظر و محافظت خواهد بود. در مادهی120 ق.آ. د. ک. مصوب 1290 نیز این اصطلاح بکار رفته است. کمیسیون مشورتی اداره حقوقی دادگستری در نظریه مورخ 11/4/1346 اعلام نموده منظور از تحت نظر قرارگرفتن، بازداشت نیست. تحتنظر بودن با حبس و بازداشت از جهت کیفیت اجرا اختلاف دارد. اداره حقوقی قوه قضاییه در نظریه مشورتی شماره 1976/7 – 8/5/67 نیز اعلام داشته: زندانی و بازداشتی به عنوان تحت نظر بودن در قانون پیشبینی نشده تا بحث از شمول مقررات مربوط به زندانها در مورد آن مطرح گردد. در عمل مشاهده میشود که تحتنظری را به عنوان بازداشتی تلقی کرده و فرد را بازداشت میکنند اما سازمان زندانها به موجب آییننامههای اجرای موجود از پذیرش متهمانی که به موجب قرار صادره از مرجع قضایی معرفی نشده باشند امتناع مینمایند. و اینگونه افراد در کلانتریها و یگانهای انتظامی به مدت 24 ساعت بازداشت میگردند که اصطلاحاً اینگونه بازداشتگاه را تحتنظر میگویند. آیین نامه اجرایی موضوع تبصره بند 5 ماده 3 قانون بکارگیری سلاح نیز فقط به دو مفهوم بازداشتگاه و زندان تصریح داشته و نامی از محل تحتنظر در آییننامه هیأت وزیران وجود ندارد.