وبلاگ

توضیح وبلاگ من

پایان نامه درباره عبرت/:رویدادهای مهم و عبرت آموز

 
تاریخ: 26-07-98
نویسنده: مدیر سایت

پایان نامه درباره عبرت/:رویدادهای مهم و عبرت آموز
ما در این رهگذر به برخی از رویدادهای مهم و عبرت آموز می‌پردازیم.

لف- حضرت ایوب
وی از نوادگان حضرت ابراهیم خلیل و از پیامبران نمونه است؛ و به خاطر برخورداری از شکیبایی، استقامت و سپاس‌گذاری است، که داستان آن حضرت برای مؤمنان راستین عبرت آموز است.

آن‏چه از قرآن و روایات مسلم است، حضرت ایوب دارای اموال فراوان و فرزندان برومندی بود و خداوند برای آزمایش او همه را از وی گرفت و نیز حضرت را به بیماری سختی مبتلا کرد پس از انقضای دوران بلا و آزمایش، خداوند همه اموال و فرزندانش را به او باز گردانید و خداوند داستان وی را به عنوان نمونه صبر و سپاس‌گذاری و پرهیزکاری برای تذکر دیگران در قرآن نقل فرموده است.  [1]

«وَأَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَکَشَفْنَا مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَآتَیْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَهً مِنْ عِنْدِنَا وَذِکْرَى لِلْعَابِدِینَ»[2] «و ایوب را (به یادآور) هنگامی که پروردگارش را خواند (و عرضه داشت): «بدحالی و مشکلات به من روی آورده؛ و تو مهربان‌ترین مهربانانی!» * ما دعای او را مستجاب کردیم؛ و ناراحتی‌هایی را که داشت برطرف ساختیم، و خاندانش را به او باز گردانیم، و همانندشان را بر آن‌ها

zusa.ir

افزودیم، تا رحمتی از سوی ما و تذکری برای عبادت کنندگان باشد.»

مرحوم نراقی می‌نویسد:

«در روایات چنین آمده که حضرت ایوب چهل سال پیش از آمدن بلا در نعمت و رفاه بود. هر روز هزار خوان از آشپزخانه او آورده و مردم از آن‌ها پذیرایی می‌شدند. بنا به روایتی بیست هزار اسب در طویله او بود غیر از آنچه در رمه بود و زراعتش به قدری فراوان بود که دستور داد که انسان و حیوانی را  از زراعتش منع نکنند تا هر چه می‌خواهند از آن استفاده نمایند و چهارصد غلام، ساربانی او را به عهده داشتند.

روزی جبرئیل فرمود: ای ایوب! ایام راحتی سر آمد و هنگام محنت فرا رسید، آماده بلا باش. وی پذیرفت و منتظر بود تا روزی پس از نماز صبح شبان فریاد کنان از در آمد و عرض کرد: سیلی از 

« گزارش مالی-پایان نامه عوامل موثر بر به موقع بودن گزارش مالیپایان نامه ارشد رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی : رعایت کرامت انسانی در حقوق شکلی ایران بر مبنای فقه شیعه »