وبلاگ

1-1-3 گفتار سوم: تعریف مسؤولیت مدنی ……………………………………………………………….

1-1-4 گفتار چهارم: ارکان مسؤولیت مدنی………………………………………………………………..

1-2 مبحث دوم: متصدی حمل و نقل هوایی و پیشینیه تاریخی مقررات ناظر بر حمل و نقل هوایی در حقوق ایران

1-2-1 گفتار اول: متصدی حمل و نقل هوایی……………………………………………………………..

فصل دوّم: حدود وشرایط مسئولیت مدنی تأخیر در پرواز هواپیما در کنوانسیون ورشو و حقوق ایران

2-1 مبحث اول: بررسی مسئولیت شركت های هواپیمایی در كنوانسیون ورشو و حقوق ایران….

2-2 مبحث دوم: اعتبار شرط عدم مسؤولیت شرکت هواپیمایی………………………………………..

2-3 مبحث سوم: بررسی ماهیت و انواع تأخیر و مسائل پیرامون آن در کنوانسیون ورشو و حقوق

ایران………………………………………………………………………………………………………………..

2-3-1 گفتار اوّل: ملاک و منشأ تأخیر……………………………………………………………………….

2-3-2 گفتار دوم: انواع تأخیر…………………………………………………………………………………

2-3-3 گفتار سوّم: مقررات تأخیر در قوانین ایران………………………………………………………..

2-3-4 گفتار چهارم: مقررات تأخیر در بلیت مسافر……………………………………………………..

2-4 مبحث چهارم: جبران خسارت ناشی از تأخیر در كنوانسیون ورشو و حقوق ایران…………..

2-4-1 گفتار اول: نحوه جبران خسارت تأخیر…………………………………………………………….

2-4-2 گفتار دوم: جبران خسارت عدم النفع ناشی از تأخیر……………………………………………

2-4-3 گفتار سوم: فروش بلیت بیش از ظرفیت هواپیما…………………………………………………

2-4-4 گفتار چهارم: تغییر برنامه، تغییر مسیر و تغییر كلاس بلیت در پروازهای خارجی……….

2-4-5 گفتار پنجم: رسیدگی به امور مسافرین هنگام تأخیر یا ابطال پرواز داخلی…………………

2-4-6 گفتار ششم: ابطال پرواز و انصراف از مسافرت………………………………………………….

فصل سوم: موارد معافیت شرکت های هواپیمایی از جبران خسارت و آئین دادرسی

تأخیر در پرواز هواپیما

3-1 مبحث اوّل: موارد معافیت شرکت هواپیمایی از جبران خسارت…………………………………

3-1-2 گفتار دوّم: علل خارج از اراده شرکت هواپیمایی………………………………………………..

3-1-3 گفتار سوّم: نقش زیان دیده در ایجاد خسارت……………………………………………………

3-1-4 گفتار چهارم: عدم اعتراض زیان دیده در مواعد مقرر…………………………………………..

3-2 مبحث دوّم: آیین دادرسی………………………………………………………………………………..

3-2-1 گفتار اوّل: اشخاصی که حق شکایت دارند………………………………………………………..

3-2-2 گفتار دوّم: شرکت هایی که می توان علیه آنها شکایت کرد……………………………………

3-2-3 گفتار سوّم: دادگاه صلاحیت دار برای رسیدگی به شکایت…………………………………….

3-2-4 گفتار چهارم: مرور زمان………………………………………………………………………………

فصل چهارم: بحث و نتیجه گیری

نتیجه گیری…………………………………………………………………………………………………………

پیشنهادات………………………………………………………………………………………………………….

منابع…………………………………………………………………………………………………………………

 

چکیده

بر اساس مواد 17 تا 21 كنوانسیون ورشو 1929، متصدی حمل و نقل هوایی در قبال خسارت وارده به مسافر و كالا مسئول می باشد، بدین توضیح كه اگر در دوران مسئولیت متصدی حمل و نقل خسارتی به مسافر یا كالا وارد شود، علی الاصول متصدی مسئول است مگر اینكه ثابت كند كه خود یا عاملین او كلیه تدابیر لازم را برای جلوگیری از بروز خسارت اتخاذ نموده اند یا آنكه اتخاذ چنین تدابری برای او و عاملین او مقدور نبوده است. بنابراین متصدی با اثبات بی تقصیری از مسئولیت معاف می   شود. طبق عرف بین المللی حمل و نقل هوایی، تأخیر پرواز تا نیم ساعت ایرادی ندارد، اما در صورت تأخیر بیش از ینم ساعت، ایرلاین مربوطه باید جوابگوی مسافران باشد و بر اساس كنوانسیون های بین المللی از جمله كنوانسیون ورشو كه كشورمان نیز آن را به تصویب رسانده، باید به مسافران خسارت بپردازد و رضایت آنان را جلب كند. به هر حال در حمل و نقل هوایی مسافر، بلیط (سند حمل و نقل) نمایانگر وجود قرارداد بین مسافر و متصدی می باشد؛ بنابراین اگر شرایط مسئولیت قراردادی كه عبارتند از وجود قرارداد نافذ بین طرفین، نقض عهد خوانده ور ابطه سببیت بین آنها، موجود باشد، خوانده (متصدی حمل) در برابر خواهان (مسافر) مسئول جبران زیان وارده می باشد.

مقدمه

یكی از وسایل حمل ونقل كه در دنیای امروز از جایگاه خاصی برخوردار شده هواپیما است. شاید بشر تا یك قرن قبل تصور نمی كرد كه بتواند به مانند پرندگان به پرواز درآید. برادران رایت در سال 1908 موفق به ساخت اولین هواپیما شدند كه در ارتفاع یك صد متری پرواز كردند: از همان زمان هواپیما متولد شد و تا به امروز بیش از صد سال از عمر آن می گذرد. اولین پرواز بین المللی در سال 1911 بین پاریس- مادرید، پاریس- رم و پاریس- لندن انجام شد. این اختراع در راستای خود قوانین و مقرراتی را به ارمغان آورد، معاهدات و كنوانسیون های متفاوتی شكل گرفت كه از جمله آن      می توان به كنوانسیون ورشو مصوب 12 اكتبر 1929 اشاره كرد و پروتكل لاهه مصوب 1955 كه متعاقب آن برای اصلاح مواردی از آن صادر شده است. كشور ایران عضو این كنوانسیون است و از قوانین آن تبعیت می كند.

هواپیما ، این وسیله نقلیه سریع و مطمئن ، سالهاست که وارد عرصه حمل و نقل شده است، با وجود این مسافران هواپیما و کسانی که محموله های ارزشمند خود را با این وسیله ارسال می کنند از حقوق و امتیازاتی که به صراحت در پیمان بین المللی ورشو و در قوانین داخلی و دستورالعمل های سازمان هواپیمایی کشوری ایران مقرر شده، آگاهی چندانی ندارند.

این ناآگاهی از حقوق مسلم و قانونی خود، بعضاً زمینه ساز اعمال و رویه های نامناسبی از سوی برخی شرکتهای هواپیمایی می شود تا با ارائه یک خدمات رسانی ناقص، ضعیف و خسارت بار، از ایفای تکالیف قانونی خود در قبال مسافر و فرستندگان استنکاف ورزند.

یكی از سوالات مهمی كه برای یك مسافر می تواند ایجاد شود آن است كه مسؤولیت متصدی حمل ونقل هوایی (شرکت هواپیمایی) تا چه حد است؟ آیا در صورت تأخیر در پرواز و ورود خسارت به خود یا کالا می تواند برای جبران خسارات وارده به دادگاه مراجعه کند؟

ماده 19 معاهده ورشو اعلام می دارد متصدی حمل ونقل مسؤول خساراتی است كه از تاخیر در حمل ونقل هوایی مسافر، لوازم شخصی یا كالا ناشی شده باشد. البته باید توجه داشت كه زیان دیده باید بتواند این موارد را ثابت كند: 1- تأخیر، 2- خسارت، 3- رابطه علیت تأخیر و خسارت؛ به این معنی كه باید پل ارتباطی تاخیر و خسارت را بتوانیم به هم پیوند دهیم تا رابطه علیت شكل بگیرد. و خسارت نیز عبارت است از ایجاد عیب و نقص در اموال یا لطمه به سلامت شخص. بنابراین نمی توان كسی را به جبران خسارت احتمالی محكوم كرد.

مبنای مسؤولیت متصدی حمل و نقل (شرکت های هواپیمایی) فرض تقصیر می‌باشد، بدین توضیح كه اگر در دوران مسؤولیت متصدی خسارتی به مسافر وارد شود، علی‌الاصول متصدی مسؤول است مگر اینكه ثابت كند كه خود یا عاملین او كلیه تدابیر لازم را برای جلوگیری از بروز خسارت اتخاذ نموده‌اند یا آنكه اتخاذ چنین تدبیری برای او و عاملین او مقدور نبوده است.

محدوده زمانی ای كه زیان دیده می تواند علیه متصدی حمل ونقل اقامه دعوی كند نیز موضوع دیگری است که جای تحقیق و تفحص دارد. طرح شكایت و اقامه دعوی باید ظرف چند روز صورت گیرد و مرور زمان اقامه دعوی چقدر می باشد یعنی ظرف چه مدت اگر زیان دیده اقامه دعوی به عمل نیاورد، حق مطالبه خسارت زایل می شود؟

موضوع دیگری که اهمیت زیادی دارد حمل ونقل هایی است كه متوالیاً توسط چند متصدی حمل ونقل انجام می گیرند، یعنی در حمل ونقل هایی كه متوالیاً توسط چند متصدی حمل ونقل انجام گیرد، مسافر یا نماینده او در صورت تاخیر در پرواز باید علیه کدام متصدی حمل ونقل اقامه دعوی کند؟ شرکت هواپیمایی که هنگام بروز تأخیر عهده دار حمل ونقل بوده است، یا شرکت هواپیمایی اول یا مشترکاً برای تمامی آنها؟ به نظر می رسد در صورتیکه متصدی حمل ونقل اول، طبق توافق صریح مسؤولیت تمام مسیر