وبلاگ

معماری اکوتک:-پایان نامه درمورد مجتمع زیستی
معماری پایدار و فن آوری پیشرفته

بیان و ابزار دستاوردهای علمی و فنی، همواره از وظایف توسعه معماری مدرن بوده است.مدرنیست های اولیه نظیر لوکوربوزیه و گرپیوس، به فن آوری به مثابه نیرویی که تغییر را موجب می شود، توجه می کردند و بنا بر همین ملاحظات بود که انسان آن را در معماری از آن خود ساخت و مورد ستایش قرار داد. معماری همواره مقاصد پیشرفت فن آورانه را تایید کرده و به کار گرفته است. در دهه های اخیر نیز، این حساسیت در تحول معماری”های تک”،جنبشی که ریشه های آن از لحاظ فن آوری به برداشت خوش بینانه دهه 1960 بر می گردد، کاملاً آشکار است. این دهه، مقارن با پیشرفت هایی در صنعت هوا- فضا بود که انسان را به کره ماه برد، و موجب پیامد تحریک آمیزی شد که خبر از نسل معمارانی آگاه نظیر نظیر گروه آرکی گرام می داد.

البته نکته ای که می توان به آن اشاره کرد، جنبه انتقادی تعامل بین معماری و فن آوری است و این نکته به گونه ای است که در آن، این دو همواره شکل جدیدی به همدیگر می دهند. برای روشن شدن امر، می توان به معماری “های تک”اشاره کرد؛ معماری های تک از دل مشغولی اولیه خود با منطق خشک تولید کلان،

در ادامه به تلفیق با کارکرد گرایی شدید روی آورده است.

از سویی دیگر تولید فرآیند های صنعتی منطقی به صورت سخت و سازهای ساختمانی، منجر به محیط های خنثی، انعطاف پذیر، و بی مصرف شده و در کل به صورت سبکی پیچیده و مبهم درآمده است.

روابط معمارانه، اجتماعی و فن آوری از نوعی معماری با عنوان های تک خبر می دهد که طیف گوناگونی از ساختمانها را در بر می گیرد. این گونه ساختمانها را با عنوان بیان ساختاری، مجسمه سازی با نور، صرفه جویی در انرژی، واکنش های شهری، ساخت اتصالات، نماد گرایی شهری و… دسته بندی کرده اند. یکی از وجوه مشترکی در میان تفسیر و توجیه این نوع معماری می توان به آن اشاره کرد، این است که ” معماری و فن آوری می توانند از یکدیگر الگو بپذیرند”[1]

2-3-1-6-تلفیق معماری نوین و سنتی با استفاده از مصالح سازگار با محیط[2]

ساختمانهای جدید و قدیمی می توتانند مکمل یکدیگر باشند تا نور و تاریکی، تولد و کهولت آمیخته گردد، در مراکز شهری ساختمانهای قدیمی قابل استفاده که اغلب رها شده و یا به صورت انبار درآمده اند می توانند مرمت شده و در کنار ساختاری نو قرار گیرند و ترکیبی باشند که نه تنها زشت نیست بلکه شناخت از گذشته و امید به آینده را در فکر انسان تجلی کرده و بیننده از مجموعه آن لذت می برد.مجموعه ای که با فرهنگ و. آداب و رسوم خود سازگار است و اجزای آن به تنهایی و در مجموعه قابل بررسی باشند.

2-3-1-7- معماری اکوتک[3]