دانلود پایان نامه ها : سیاست جنایی ایران در قبال جرایم منافی عفت (روابط نامشروع)
مهم ترین و مؤثرترین نقش که توسط متهم برای محدود شدن اثبات اعمال منافی عفت قابل تصور است، اقرار یا عدم اقرار وی به ارتکاب این اعمال میباشد. از این رو چنانچه وی نزد قاضی اقدام به خود افشایی و اعتراف نسبت به عملکرد سوء خویش نماید و اقاریر وی شرایط مندرج در قانون را داشته باشد، نشانگر آن است که قاضی باید حکم به مجازات دهد. لکن اگر متهم حاضر نشود نزد دادگاه اقرار نماید اثبات بزه انتسابی بسیار مشکل خواهد بود. اقرار از باب افعال و از ریشه قرار مشتق شده است. منظور از اقرار تثبیت کردن کسی یا چیزی در جایی است. همچنین آنرا به واضح بیان کردن، آشکار ساختن معنا کرده اند و نیز عبارت است از اخبار کسی به حق برای دیگری و بر علیه خود. نظر به اینکه اقرار یکی از ادله مشترک برای اثبات دعاوی مدنی و کیفری است. به نظر می رسد این تعریف بیشتر ماهیت مدنی داشته باشد تا کیفری.
در هیچ یک از قوانین کیفری اشاره ای به معنای اقرار نشده است. با توجه به اینکه اقرار یعنی اعتراف شخص مجرم نیست به ارتکاب جرم از ناحیه خودش که با زبان و گفتار خویش آن را بیان