وبلاگ

قطعات عصب سیاتیک به منظور پایداری، در فرمالین بافر 10% غوطه­ور شدند و رنگ­آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و ماسون تری کروم سبز برای مقاطع میکروسکوپ نوری انجام شد.

ضخامت اپی­نوریوم، پری نوریوم، اندونوریوم و غلاف میلین، قطر اکسون میلینه، قطر دسته عصبی و قطر کلی الیاف عصبی میلینه، فاصله دو گره رانویه و تراکم الیاف عصبی میلینه در یک میلی­متر مربع محاسبه شدند و بین سنین مختلف و سمت راست و چپ مقایسه شدند. نتایج نشان داد که ضخامت اپی­نوریوم، پری­نوریوم و اندونوریوم و قطر دسته­عصبی در عصب سیاتیک سمت چپ در سنین مختلف دوره پرورشی جوجه گوشتی در مقایسه با عصب سمت راست بیشتر می­باشد در حالی که قطر اکسون و قطر الیاف عصبی میلینه، ضخامت غلاف میلین، فاصله دو گره رانویه و تراکم الیاف عصبی میلینه در عصب سیاتیک سمت راست بیشتر از سمت چپ می­باشد.

 فهرست مطالب

عنوان                                     صفحه

چکیده

فصل اول: مقدمه و هدف        5

فصل دوم: کلیات        6

1-2- جنین­شناسی                      6

2-2- بافت­شناسی          6

3-2- آناتومی       10

فصل سوم: مواد و روش کار       13

1-3- مواد مصرفی      13

2-3- وسایل مورد نیاز       13

3-3- روش کار                 14

4-3- آنالیز آماری               16

فصل چهارم: نتایج                 17

فصل پنجم: بحث        27

پیشنهادات   31

چکیده انگلیسی                 32

منابع       33

مقدمه و هدف

 عصب سیاتیک بزرگترین و طویل­ترین عصب در بدن می­باشد. این عصب از شاخه شکمی اعصاب انتهای نخاع کمری و اول خاجی منشأ می­گیرد و به اکثر عضلات پا عصب دهی می­کند.

این عصب به عنوان یک مدل برای مطالعات مورفومتریک روی اجزای میلینه و غیرمیلینه اعصاب محیطی مورد استفاده قرار می­گیرد.

تاکنون مطالعاتی روی این عصب در قورباغه (9) و موش صحرایی (14,11) صورت گرفته­است و مطالعات دیگری بر روی عصب سیاتیک خرگوش نر و ماده (19) و گوسفند نر و ماده در مرحله نوزادی (1)، بلوغ جسمی(6) و بلوغ جنسی (4) صورت پذیرفته­است.

چون تاكنون مطالعات هیستومورفومتریک بر روی عصب سیاتیک در سنین مختلف جوجه گوشتی انجام نشده­است لذا تصمیم گرفته­شد تا فاکتورهای بافت شناسی این عصب محیطی از قبیل میانگین تعداد الیاف عصبی در هر میلی­متر مربع، قطر دسته عصبی، فاصله بین گره­های رانویه، ضخامت اپی­نوریوم، ضخامت پری­نوریوم، ضخامت اندونوریوم، قطر الیاف عصبی میلینه، قطر اکسون و ضخامت غلاف میلین را با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار داده تا اطلاعات بدست آمده از این تحقیق در مباحث بافت شناسیپایه، پاتولوژی و بالینی مورد استفاده قرار گیرد.

فصل دوم

کلیات

1-2- جنین­شناسی

1-1-2- طرز تشکیل اعصاب محیطی

اندکی پس از اتصال چین­های عصبی و جدا شدن لوله­ی عصبی از اکتودرم سطح رویی، توده­ای از سلول­های مشتق شده از نورواپی­تلیوم در سطح پشتی لوله عصبی متمرکز می­شوند. این توده که ستیغ عصبی نامیده می­شود، بخش اعظم سلول­ها از جمله نورون­ها و سلول­های شوان واقع در دستگاه اعصاب محیطی[1] را بوجود می­آورد. سلول­های ستیغ عصبی علاوه بر تشکیل نورون­ها، سلول­های فرعی و پشتیبان یا گلیا درون عقده­ها و کلیه سلول­های شوان پوشاننده اعصاب محیطی را به وجود می­آورند (4).

2-2- بافت ­شناسی

دستگاه اعصاب محیطی شامل اعصاب نخاعی، سری و خودکار می­باشد. اعصاب سری از مغز منشأ می­گیرند و از حفره سری خارج می­شوند. اعصاب نخاعی از طناب نخاعی منشأ می­گیرند و از کانال مهره­ای خارج می­شوند. یک عصب معمولاً شامل تعدادی اکسون به همراه سلول­های شوان می­باشد و این­ها بوسیله بافت پیوندی پوشیده می­شوند(4).

لغت فیبر عصبی شامل اکسون با پوشش شوان ویا میلین اکسون غیرمیلینه می­باشد. فیبر عصبی به آوران و وابران تقسیم می­شود (10).

1-2-2- غلاف میلین

 مطالعه برش عرضی از فیبرهای میلینه دستگاه عصبی محیطی بوسیله میکروسکوپ نوری نشان می­دهد که هر اکسون بوسیله یک غلاف میلین محصور شده­است. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی