وبلاگ

 
 
 
 
 
 
فصل اول
کلیات پژوهش 
 
 
  
 
  
 
 
 
1-1 مقدمه
یکی از مهم­ترین تصمیم­های مدیریت مالی، اتخاذ تصمیم­هایی در مورد نحوه تأمین مالی برای شرکت می­باشد؛ که شامل تصمیم­هایی هم­چون ساختار مالی و ساختار سرمایه و همچنین تعیین بهترین شیوه تأمین مالی و ترکیب آن­ها است. حال شرکت­ها برای تأمین مالی راه­های مختلفی از قبیل وام بانکی، استقراض خارجی، انتشار سهام، انتشار اوراق مشارکت و می­باشد که یکی از روش­های تأمین مالی که امروزه مورد توجه مجامع جهانی قرار گرفته، روش تأمین مالی برون ترازنامه­ای می­باشد که شرکت از طریق استفاده از ابزارهای متفاوت که این روش دارا می­باشد، تأمین مالی می­کند. به طور کلی، شرکت از طریق ابزارهای این روش نقدینگی شرکت را افزایش می­دهد. یعنی شرکت می­خواهد ضمن تحصیل دارایی، آن دارایی و بدهی مربوط به آن در ترازنامه نشان داده نشود و همچنین استفاده از این ابزارها جهت تأمین مالی، بازده و ریسک عملیاتی و در نهایت ارزش شرکت را تحت تأثیر قرار می­دهد. با این وجود مسیر واکنش سرمایه­گذاران به این ابزار مدیریتی حائز اهمیت ویژه می­باشد.
در این فصل پس از تشریح موضوع پژوهش، به بیان مسأله و اهمیت و اهداف آن پرداخته می‌شود و در ادامه فرضیه­های پژوهش، تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرهای استفاده شده در پژوهش ارائه گردیده است. در انتها قلمرو پژوهش حاضر بیان می­شود.
 
1-2 بیان مسأله  

همواره سرمایه­گذاران به دنبال اطلاعاتی کامل و دقیق از صورت­های مالی هستند؛ تا این اطلاعات را در تصمیم­گیری­های خود مد نظر قرار دهند. یکی از مهم­ترین و حتی اگر واقع­بینانه به شرایط نظاره کنیم، می­توان گفت مهم­ترین عامل مؤثر بر  تصمیم و واکنش سرمایه­گذاران نسبت به اطلاعات، اطلاعات مربوط به سود می­باشد. از آنجا که ابزارهای مختلفی بر میزان سود تأثیر می­گذارند و یا تأثیر داده می­شوند؛ در پژوهش حاضر به دنبال این هستیم که تأمین مالی خارج از ترازنامه که هم یکی از ابزارهای مدیریت است و هم یکی از عوامل تأثیرگذار بر میزان سود، چگونه اثری بر واکنش سرمایه­گذارانی آگاه نسبت به اعلان سود می­گذارد. تأمین مالی خارج از ترازنامه، نوعی تأمین مالی است که بیشتر شرکت­ها برای  جلوگیری از افزایش بیش از اندازه در اهرم مالی و نقض قراردادهای بدهی خود سعی می­کنند، عملیات خود را با نشان ندادن بدهی و دارایی در ترازنامه، تأمین مالی کنند(تقوی و همکاران، 1389: 5). مدیریت شرکت از طریق ابزارهای تأمین مالی خارج از ترازنامه هم­چون اجاره عملیاتی، برون سپاری، فروش حساب­های دریافتنی، تأمین مالی پروژه­های خاص، تبدیل دارایی­ها به اوراق بهادار و کالای امانی می­تواند موجب افزایش سودآوری، کاهش ریسک و پایین آوردن اهرم مالی شرکت شود. البته، در ایران به جز اجاره عملیاتی و کالای امانی از دیگر ابزارها استفاده نمی­شود و 

ادامه مطلب

سایت های دیگر :