وبلاگ

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :

اوریزا دارای 25 گونه مختلف است . نوع زراعتی آن با نام علمی oryza sativa است که دارای n=242 عددکروموزم می باشد. شواهد نشان می‌دهند که تقریبا 4000 سال قبل از میلاد ، در کشورهای هند و چین ، کشت برنج متداول بوده است. بر اساس خصوصیات مورفولوژیکی وفیزیولوژیکی وتوافق جغرافیائی ورایته های برنج به گروه های مختلفی تقسیم می شود که به ترتیب اقسام آن عبارتند از: indica ،japanica و javanica .گیاه برنج از كاشت تا برداشت به 80 تا 270 روز زمان نیاز دارد .برنج گیاهی است معمولا روز كوتاه ویكساله ولی بعضی از انواع چند ساله آن نیز موجود می باشند. برنج دارای ساقه ای راست وتوخالی است كه ارتفاع آن بین 200-50 سانتی متر ، تعداد برگ بین 10 تا 20 عدد و قطر ساقه برنج بین 6 تا 12 میلی متر متغیر است. هر بوته برنج معمولا 4 تا 5 پنجه تولید می‌كند. برگ برنج شامل پهنك و غلاف بلندی است.زبانك یا لیگول برنج غشایی و بلند بوده ودر موقع رسیدن شكاف بر می دارد این زبانك غشایی سه گوش بوده و دارای طولی در حدود 15-10 میلی متر است. گل آذین در برنج به صورت پانیكول بوده ودر انتها واقع شده است. از محل هر گره محور اصلی خوشه یك یا چند انشعاب اولیه بوجود می آید. كه بعدا از همین انشعابات اولیه، چندین انشعابات ثانویه تولید می شود كه بعد از هر یك از این انشعابات ثانوی یك یا چند خوشه چه یا تك گل بوجود می‌آید. گل شامل مادگی، پرچم ها می باشد. مادگی شامل كلاله ها، خامه وتخمدان می‌باشد. كلاله پری شكل از دو شاخه تشكیل یافته است. تعداد پرچم در برنج برخلاف اکثر غلات 6 عدد می باشد. میوه برنج گندمه بوده، بدین معنی كه پوسته های میوه وپوسته دانه با هم رشد می نماید. دانه برنج دارای رنگ های مختلفی از قبیل زرد، سفید، قرمز وسیاه است.وزن هزار دانه برنج در حدود 40-20 گرم است. در دانه برنج خارجی ترین لایه پریکارپ نام دارد که سخت و شفاف است. پوست دانه زیر این بخش قرار گرفته که از لحاظ پروتئین و چربی غنی ، ولی از نظر نشاسته‌ای فقیر است. پس از پوست ، لایه آلورن است که بخش خارجی از آندوسپرم محسوب می گردد. بنابراین بدلیل عمل پوست کنی ، بخش عمده‌ای از مواد مغذی برنج از دست می‌رود. از لحاظ پروتئینی برنج گلوتن ندارد، پروتئین عمده آن اوریزنین (oryzenin ) می‌باشد. ترکیب اصلی برنج ، نشاسته است که عمدتا در آندوسپرم قرار دارد.

برنج یکی از مهم‌ترین غلات و از گیاهان علفی مهم در قاره آسیاست. پس از گندم ، برنج دومین غله مهم در دنیا به حساب می‌آید. بر اساس آمار سازمان خواربار جهانی(FAO) نزدیک به 90 درصد سطح زیر کشت و تولید برنج متعلق به کشورهای آسیایی می‌باشد و بیش از نصف محصول برنج هم در دو کشور هند و چین تولید می‌شود. بطور کلی ، کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری برمه ، تایلند ، ویتنام ، لائوس ، اندونزی ، فیلیپین ، پاکستان ، هند ، آمریکا ، ژاپن ، ایتالیا ، مصر ، چین ، برزیل ، کوبا ، مکزیک و استرالیا از تولید کنندگان برنج به شمار می‌آیند.

با افزایش جمعیت جهان نیاز به تامین مواد غذایی بیش از پیش احساس می گردد در این میان گیاه برنج به عنوان یک محصول استراتژیک نقش مهمی در این زمینه دارد. برنج ماده غذایی بسیار   مهمی در امنیت غذایی ایران و جهان است، بنابراین کنترل خسارت های وارده به تولید برنج و افزایش تولید در واحد سطح از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. قسمت عمده خسارت که باعث کاهش تولید برنج می شود را می توان در دوبخش استرس های زنده ( افات، بیماریها و ..) و استرس های غیر زنده ( خشکی، شوری،سرما و…) تقسیم بندی کرد. امروزه با توجه به پیشرفتهای صورت گرفته در ژنتیک گیاهی استفاده از مهندسی ژنتیک به عنوان یکی از راه حل های مقابله با این استرس ها و همچنین افزایش تولید، بسیار مورد توجه قرار گرفته بطوریکه بخشی از تولید برنج در کشور های مختلف از این طریق صورت می گیرد.

بر طبق تعریف فائو بیوتکنولوژی شامل هر نوع استفاده تکنیکی از سیستم های بیولوژیکی، ارگانیسم های زنده به منظور ایجاد و تغییر فرآورده ها جهت مصارف خاص می