مهربانی و مساوات استوار ساخته است. آنچه از خود ازدواج مهم تر به شمار میرود موفقیت در ازدواج در بین زوجین است (فتحی آشتیانی و احمدی1383). موفقیت در ازدواج سببایجاد خانوادههای سالم خواهد شد و خانوادههای سالم در سلامت فرزندان و سپس سلامت جامعه، نقش مهمیرا دارند. جو حاکی از عدم تفاهم (عدم درک متقابل زن و شوهر از وضعیت و حالات طرف مقابل) و وجود درگیری و کشمکش بیانگرعدم رضایت رناشویی است. بدیهی است که در صورت وجود جو حاکی از عدم رضایت میان همسران، سلامت و کارکرد خانواده خدشه دار میشود و ادامهیاین اوضاع سرانجام ازدواج و خانواده را متلاشی میکند (محمدخانی، 1388). لذا، توجه به سلامت و چگونگی فضای درون خانواده که در عواملی نظیر رضایت زوجین از زندگی تبلور مییابد، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار خواهد بود. بدنبال رضایت از زندگی، اختلافات زناشویی کمتر شده و طلاق نیز در جامعه کمتر رخ میدهد (منانی، 1385).سازوکار دفاعییک کنش روانشناختی میباشد که میان آرزوها، نیازها، عواطف و تکانههای فرد ازیک سو وبازداریهای درونی شده و واقعیتهای بیرونی از سوی دیگر میانجی میشود. دفاع، تقلای ناهشیار انگیخته شدهای تعریف میشود که هیجان دردناک را به حداقل و هیجان لذت بخش را به حداکثر میرساند. درحقیقت، از وجود انسان دفاع میکنند و تعادل او را برقرار مینمایند. فروید1 اولین کسی بود که در رابطه با مکانیسمهای دفاعی صحبت نمود او تعدادی مکانیسم دفاعی را فرض نمود و خاطرنشان ساخت ما با استفاده از چندین مکانیسم به طور همزمان از خود دفاع میکنیم.این مکانیزمهای دفاعی عبارتند از سرکوبی، انکار، واکنش وارونه، فرافکنی، واپس روی، دلیل تراشی، جابجایی و والایش. بیناین مکانیسمها مقداری همپوشی نیز وجود دارد. گرچه مکانیسمها از لحاظ جزئیات تفاوت دارند اما در دو ویژگی مشترک هستند1) آنها انکاریا تحریف واقعیت هستند. 2) آنها به صورت ناهشیار عمل میکنند (سید محمدی، 1387).
سایت های دیگر :
پژوهشگران براین نکته تاکید کردهاند که باید بین مکانیزمهای دفاعی و راهبردهای مقابلهای تمایز قائل شد. راهبردهای مقابلهای نیازمند آگاهی کامل و تصمیم گیری برای مدیریت و حل موقعیت مشکل آفرین هستند؛ در حالی که مکانیزمهای دفاعی ناهشیارانه روی میدهند و فقط میتوانند با حالت هیجانی درونی تداخل کنند و تحریفی از واقعیت به وجود آورند. علاوه براین، راهبردهای مقابلهای وابسته به موقعیت، در حالی که مکانیزمهای دفاعی انعکاس دهنده خصوصیات نسبتا پایدار افرادند (زوکالی، موسکاتلو، برنو، باریلا، کامپولو و سانتورو، 2006؛ به