وبلاگ

پایان نامه اصل اسقلال امضاءها از دیدگاه حقوقدانان و رویه قضایی
 

با توجه به عدم تصریح قانون تجارت ایران در خصوص اصل استقلال امضائات، دو نظر از سوی حقوقدانان ابراز شده است: بنا بر نظر برخی از ایشان (ناصیف، ۱۹۹۶، ص۱۵).

چنین اصلی در حقوق تجارت ایران محمل قانونی ندارد؛ رویه‌ی قضایی نیز در مورد آن ساکت است. لذا، در خصوص پذیرش این اصل در حقوق ایران تردید است. نظر برخی دیگر بر این باورند که با عنایت به پذیرش مسؤولیت تضامنی امضاکنندگان برات در حقوق ایران (مواد ۲۳۰و ۲۴۹قانون تجارت،) می‌توان این اصل را استنباط نمود. چرا‌که مواد مذکور به طور مطلق مسؤولان سند تجاری را موظف به پرداخت وجه سند می‌دانند و استثنایی را به عنوان ایرادهای راجع به روابط شخصی، به‌رغم امکان پیش‌بینی و در مقام بیان بودن، پیش‌بینی نکرده‌اند. (دمرچیلی، پیشین، صص۴۸-۴۹).

در مورد ضمانت، هر چند تعهد ضامن، تضامنی است اما، از آن‌جا‌که او عنوان ضامن دارد و نه مسؤول اصلی، تعهدش همان وسعتی را دارد‌که تعهد مضمون‌عنه دارا است(نصیری، پیشین، ص۱۴۹).