یاتا و ایکائو:پایان نامه درمورد حقوق هوایی
یاتا و ایکائو
در اواخر جنگ دوم جهانی، در زمانی که ترافیک هوایی در سطح بینالمللی به سرعت گسترش پیدا میکرد، در کنفرانس شیکاگو 1944 تصمیم گرفته شد سازمان بینالملل موقت هواپیمایی کشوری تشکیل شود که متعاقباً جای خود را به ایکائو داد. این سازمان نقش اصلی را در مسائل مختلف هوانوردی از جمله حل و فصل اختلافات هوایی دارد.ایکائو بلافاصله پس از شکلگیری در سال 1947 به یکی از سازمانهای تخصصی سازمان ملل متحد تبدیل شد. ایکائو سازمان مهمی است که تقریباً همه کشورهای جهان در آن عضویت دارند. امور روزانه آن به وسیله شورای ایکائو اداره میشود. شورای ایکائو وظایف متعددی دارد که جنبههای حقوقی، فنی و اقتصادی دارند. این شورا که 33 عضو دارد، تحت نظارت مجمع عمومی سازمان، انجام وظیفه میکند. ایکائو یک کمیته حقوقی دارد که وظیفه آن آماده سازی و تهیه پیش نویس معاهدههای حقوق هوایی و تسلیم آنها به کنفرانس دیپلماتیک برای تصویب نهایی است. کمیته حقوقی وظایف خود را از کمیسیون بینالمللی ناوبری هوایی و کمیته بینالمللی متخصصان حقوق هوایی پیشین گرفته است.
کنفرانس متصدیان حمل و نقل بینالمللی که در سال 1945 با حضور مجموعهای از شرکتهای
هواپیمایی جهان در هاوانا (کوبا) تشکیل شده بود به ایجاد اتحادیه حمل و نقل هوایی بینالمللی (یاتا) منجر شد. مقر اصلی آن در مونترال کانادا میباشد. یاتا جایگزین اتحادیه دیگری به نام اتحادیه ترافیک هوایی بینالمللی (که آن هم به اختصار یاتا نامیده میشد) شد که در سال 1919 بوسیله شش کشور اروپایی در لاهه تشکیل شده بود. فرق یاتای جدید با یاتای قدیمی این است که یاتای جدید یک اتحادیه جهانی است و کار اصلی آن، تعیین تعرفه هواپیمایی است در حالی که اتحادیه قبلی به وسیله کشورهای اروپایی ایجاد شده بود و به امور مختلف هواپیمایی میپرداخت. یاتا موجب همبستگی و اتحاد شرکتهای بزرگی شده است که در پروازهای منظم بینالمللی فعالیت میکنند. هدف اصلی یاتا، گسترش حمل و نقل هوایی سالم، منظم و اقتصادی است و با دولت ارتباط نزدیک و قوی داشته، در مسایل هواپیمایی، مثلاً در تعیین تعرفه حمل بار و مسافر نقش اساسی ایفا میکند.بنابراین حقوق هوایی را میتوان به این صورت تعریف کرد: حقوق هوایی مجموعه استانداردها، اصول و مقررات حاکم بر استفاده از فضای هوایی است که در جهت رفع نیازهای مردم جهان و رعایت حقوق کشورها و توسعه متصدیان حمل و نقل هوایی به کار برده میشوند.[2]
مسائل مختلف حقوق بینالملل عمومی، خصوصی و جزایی هر کدام به نوعی در حقوق هوایی مطرح میشوند. از طرفی، حقوق هوایی تنظیم کننده روابط میان دول است و مسائلی از قبیل اینکه کشورها نسبت به قلمرو هوایی خود چه حقوق و تکالیفی دارند؟ هواپیمای کشوری به هنگام پرواز در فضای کشوری دیگر چه مقرراتی را باید رعایت کند؟ آیا کشورها حق تعیین دالانهای هوایی را در فضای کشور خود، برای تردد هواپیماهای بیگانه دارند؟ آیا هواپیماهای کشوری به هنگام پرواز بر فراز کشورهای دیگر آزادند هر نوع کالایی با خود حمل نمایند؟
هواپیماها به هنگام پرواز در دالان های بینالمللی چه مقرراتی را باید رعایت کنند؟ حقوقی (عمومی) هوایی به این سوالات که در روابط بین دولتها مطرح می شوند، پاسخ میدهد. حقوق هوایی روابط میان اشخاص (حقیقی و حقوقی) را هم تنظیم میکند. از آن جمله میتوان به حقوق بین مسافر و متصدی حمل و نقلی که موارد مقرر در معاهدات را رعایت نکند چه مجازاتی در نظر گرفته شده است ؟ در صورت وارد آمدن خسارت به وسایل شخصی مسافر، او تا چه زمانی میتواند علیه متصدی حمل و نقل شکایت نماید؟ بیشترین میزان غرامتی که ممکن است به فرد خسارت دیده پرداخت شود. چقدر است این مسایل که در حقوق (خصوصی) هوایی مطرح میشوند موضوع کتاب «حقوق حمل و نقل بینالمللی هوایی» است که مؤلف در کتاب مزبور آنها را مورد بررسی قرارداده