مطابق ارزیابی دپارتمان کشاورزی ایالات متحده هزینههای پزشکی و زیانهاى اقتصادى ناشى از دورریزى مواد غذایى ایجاد کننده بیماری غذایی در محدوده 5/6 تا 9/34 بیلیون دلار در هر سال است (وحیدی و همکاران، 2002).
با توجه به این گزارشها و لزوم تأمین امنیت غذایی جامعه، تولید مواد غذایی سالم، ایمن و با كیفیت یكی از اهداف مهم تولید كنندگان مواد غذایی به شمار میرود (شهنیا و خاکسار، 1391). بنابراین هنوز به روشهاى جدید جهت کاهش یا حذف پاتوژنهاى غذایى در حد امکان در ترکیب با روشهاى موجود نیاز مىباشد (بارت،2004).
از آنجا كه مصرفكنندگان به ایمنی مواد غذایی كه حاوی نگهدارنده های سنتزی بوده، اطمینان ندارند به مصرف مواد غذایی طبیعی كه از محصولات طبیعی به عنوان نگهدارنده جایگزین نگهدارنده های شیمیایی استفاده شده گرایش پیدا كردند. یکى از روشهاى تولید غذاى سالم استفاده از مواد با ساختار طبیعى است. استفاده از اسانسها و عصارههاى گیاهى به عنوان افزودنىهاى ضد باکترى و ضد قارچى یکى از این روشها مىباشد. حدود 3000 نوع اسانس شناخته شده است که در حدود 300 نوع از نظر تجارى، مخصوصاً با هدف تجارت عطر و چاشنى مهم هستند به طورى که تعدادى از این اسانسها خواص ضد میکروبى دارند
. در کنار خواص ضد میکروبى اسانس ها یا ترکیبات شان، اثرات ضد ویروسى و ضد قارچى، ضد مسمومیتى، ضد انگلى و ضد حشره نیز مشخص