وبلاگ

۷۲٫ Nocek, J.E. 1988. In situ and other methods to estimate ruminal protein and energy digestibility. J. Dairy Sci. 71:2051-2069.
73. Nocek, J.E., and A.L.Grant. 1987. Characterization of in situ nitrogen contamination of hay crop forages preserved at different dry matter percentages. J.Anim. Sci., 64:552.
74. NRC. 2001. Nutrient requrments of sheep. 6th ed. Natl. Acad. Sci. Washington. DC.
75. NRC. 1989. Nutrient requirements of dairy cattle. Six revised edition. Washington. DC.
76. Ommer, P.A., and K.R. Harshan. 1995. Applied Anatomy of the Domestic Animals. 1th edition. Jaypee Brathers Medical Publishers Ltd, New Delhi., India.
77. Ørskov, E.R.I. and Mc Donald, I.M. 1979. The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J. of Agri Sci(Cambridge). Vol.92:499-503.
78. Pawelek, D. L., J. P. Muir, B. D. Lambert, and R. D. Wittie. 2007. In sacco rumen disappearance of condensed tannins, fiber, and nitrogen from herbaceous native Texas legumes in goats Animal Feed Science and Technology. 140 (3), P. 225-240
79. Petit, H. V. and G. F. Tremblay. 1992. In situ degradability of fresh grass and grass conserved under different harvesting methods. J.Dairy Sci 75:774-781.
80. Piwonka, E. J. and J. L. Firkins. 1996. Effect of glucose fermentation on fiber digestion by ruminal microorganisms in vitro. J.Dairy Sci 79:2196-2206.
81. Riberio, C. V. D. M., S. K. R. Karnati, and M. L. Eastridge. 2005. Biohydrogenation of fatty acids and digestion of fresh alfalfa or alfalfa hay plus sucrose in continuous culture. J. Dairy Sci ۸۸:۴۰۰۷-۴۰۱۷٫
۸۲٫ Santini, F. J., C. D. Lu., M. J. Potchoiba, J. M. Fernandez, and S. W. Coleman. 1992. Dietary fiber and milk yield, mastication, digestion, and rate of passage in goats fed alfalfa hay. J. Dairy Sci ۷۵:۲۰۹-۲۱۹٫
۸۳٫ Shaver, R.D., A.J. Nytes, L.D. Satter and N.A. Jorgensen. 1986. Influence of amount of feed intake and forage physical form on digestion and passage of prebloom alfalfa in dairy cows. J. Dairy Sci 69:1545-1559.
84. Snyman, L.D. & H.W.Joubert. 1996. Effect of maturity stage and method of preservation on the yield and quality of forage sorghum. Anim.Feed.Science and Technol.57:63-73.
85.Taghizadeh,A., Hatami,M.,Moghadam,G.A. and Tahmasbi,A.M.2006. Relationship between in vitro gas production and dry matter degradation of treated corn silage by urea and formaldehyde.J.of Animal and Veterinary Advances.5(12):1193-1198.
86. Taghizadeh,A.,Danesh mesgaran,M.Eftekhar Shahroodi,F.and Stanford,K.2005.Digestion of feed Amino Acids in rumen and intestine of Steers measured using a Mobile Nylon Bag Technique.J.Dairy Sci.88:1714-1807.
87. Taghizadeh,A.2004(a). The determination of fermentation characteristics of forage source with the Nylon Bag and Gas Production Technique. Proceeding of The Canadian Society of Animal Science,p.134.
88. Taghizadeh,A.2004(b). Differentiation of Energy supplement using In vitro fermentation rates generated with the Nylon Bag and Gas Production Technique. Proceeding of The Canadian Society of Animal Science,p.133.
89. Tilley, J.M.A., and R.A. Terry. 1963. A two stage technique for the in vitro digestion of forage crops. J.Br. Grass. Soc. 18:104.
90. Tolera, A. & F.Sundstol.1999. Morphological fractions of maize stover harvested at different stages of grain maturity and nutritive value of different fravtions of the stover. Anim.Feed.Sci.Technol.81:1-16.
91. Trater, A. M., E. C. Titgemeyer, C. A. LÖest, and B. D. Lambert. 2001. Effect of supplemental alfalfa hay on the digestion of soybean hull-based diets by cattle. J. Anim. Sci 79:1346-1351. 92. Uden, P., and P.J.Van soest. 1982. Comparative digestion of timothy (Phleum pretense) fiber by ruminants equines and rabbits. Br. J. Nutr. 47:267.
93. Van soest, P.J. 1988. Nutritional ecology of the ruminant. 098 Books, INC. Corvalis, OR.
94. Van Straalen, W.M., F.M.H. Dooper., A.M. Antoniewicz, I. Kosmala and A.M. Van Vuuren. 1993. Intestinal digestibility in dairy cows of protein from grass and clover measured with mobile nylon bag and other methods. J.Dairy Sci 76:2970-2981.
95. Vanzant, E.S., R.C. Cochran and E.C.Titgemeyer. 1998. Standardization of in situ Techniques for Ruminant Feedstuff Evaluation. J. Anim. Sci. 76:2717-2729.
96. Waldo, D. R. 1986. Effect of forage quality on intake and forage-concentrate interactions. J. Dairy Sci 69:617-631.
97. Waldo, D.R. 1976. Potential of chemical preservation and improvement of forages. J. Dairy Sci vol. 60, No. 2
98. Willard, H. S. 1948. Standardizing hay palatability trials with calves. University of Wyoming, Laramie.
99. Woods,V.B.,O’Mara,F.P. and Moloney,A.P.2003.The nutritive value of concentrate feedstuffs for ruminant animals.part I: In situ ruminal degradability of dry matter and organic matter. J. Anim. Feed Sci. and Tech.110:131-143.
100. Woods,V.B.,O’Mara,F.P. and Moloney,A.P.2002.The in situ ruminal degradability of concentrate feedstuffs in steers as affected by level of feed composition and ratio of grass silage to concentrate. J. Anim. Feed Sci. and Tech.100:15-30.

تفصیل تعارض سند با سایر ادله

در این مبحث به بررسی نحوه ی تعارض سند با سایر ادله و تکلیف تعارض میان آنها به صورت جداگانه می پردازیم.

گفتار اول- تعارض سند با شهادت

مطابق با ماده ۱۳۰۹ ق.م، در مقابل سند رسمی یا سندی که اعتبار آن در محکمه احراز گردیده است نمی‏توان به استناد شهادت شهود، دعوایی را اقامه و اثبات کرد که با مفاد یا مندرجات آن مخالف باشد. همچنین ماده ۱۳۲۴ از همان قانون اعلام می‏دارد: «اماراتی که به نظر قاضی واگذار شده عبارت است از اوضاع و احوالی در خصوص مورد، و در صورتی قابل استناد است که دعوی به شهادت شهود قابل اثبات باشد یا ادله دیگر را تکمیل کنند». نتیجه‏ای که ممکن است از جمع میان این دو ماده به دست آید این است که دعوای مخالف با مفاد یا مندرجات سند رسمی، با شهادت شهود یا اماره قابل اثبات نمی‏باشد، هر چند شهادت دارای شرایطی که در شرع معین شده نیز باشد. فقهای شورای نگهبان در نظریه شماره ۲۶۵۵-۱۸/۸/۶۷ چنین اظهار نظر کردند: «شورای عالی محترم قضایی، پیرو سؤالی که در مورد مشروعیت ماده ۱۳۰۹ قانون مدنی از شورای نگهبان شده بود، موضوع در جلسه شورای نگهبان مطرح و مورد بحث و بررسی قرار گرفت. نظر فقهای شورای نگهبان با بهره گرفتن از اصل ۴ قانون اساسی به شرح ذیل اعلام می‏گردد:

ماده ۱۳۰۹ قانون مدنی، از این نظر که شهادت بینه شرعیه را در برابر اسناد معتبر فاقد ارزش دانسته، خلاف موازین شرع (بوده) و بدین وسیله ابطال می‏گردد.

به موجب این نظریه باید گفت که دعوای مخالف با مفاد یا مندرجات سند رسمی، اگر با کمک شهودی اقامه شود که شرایط بینه شرعیه باشند قابل اثبات نیست.[۱] اما از سوی دیگر، بر طبق این نظر و نیز ماده ۱۳۲۴ ق.م، می‏توان گفت که چنان ادعایی با امارات قابل اثبات می‏باشد زیرا دعوای مخالف را می‏توان به شهادتی که دارای شرایط بینه شرعیه است اثبات نمود.

برخی از حقوقدانان بدون آنکه به محتوای این بحث اشاره‏ای داشته باشند در متن کتاب خود، ماده ۱۳۰۹ را مورد توجه قرار داده و بخشی از مباحث حقوقی خود را بر پایه مفاد آن طرح کرده‏اند، اما در حاشیه کتاب هم به نسخ ماده مزبور تصریح کرده‏اند.[۲] در حالی که نسخ ماده حاکی از عدم جواز استناد به آن می‏باشد. در هر صورت، اگر نویسنده‏ای نظر مخالفی داشته باشد بهتر است که آن را به همراه استدلال های مربوط به آن بیان کند. برخی دیگر تنها به ذکر ماده، ادله تأیید کننده مفاد آن، و نقل نظر شورای نگهبان اکتفا کرده و موضع صریحی را اتخاذ نکرده‏اند؛[۳] و در واقع، شاید با این نوع بیان، نیم نگاهی به نظر مخالف داشته‏اند.

یکی دیگر از حقوقدانان اظهارنظر کرده است که اعلام این نظریه توسط شورای نگهبان، به این صورت مجمل و کلی، صحیح نیست زیرا بینه شرعی اخص از شهادت است و ماده ۱۳۰۹ ق.م، شهادت را به طور مطلق فاقد صلاحیت برای دعوای مخالف با مفاد و مندرجات سند رسمی یا معتبر در دادگاه دانسته است و به طور خاص به بینه شرعی نپرداخته است؛ لذا بهتر بود شورا نظریه خود مبنی بر عدم صحت و وجود مغایرت مفاد ماده مذکور با موازین شرع را، تنها درباره «اطلاق» این ماده صادر می‏کرد. بدین ترتیب اگر شهادت، شرایط بینه شرعی را داشته باشد معتبر محسوب می‏گردد.[۴]

این نظریه که اشکال را در اطلاق ماده مزبور می‏داند از این جهت دارای اشکال به نظر می‏رسد که بینه شرعی مفهومی مقید و خاص نسبت به شهادت نیست بلکه نوع و مصداقی از شهادت می‏باشد که در شرع اعتبار دارد و با فرض شهادت های معتبر دیگر، می‏توان برای شهادت، چند نوع را تصور کرد، همچنان که شهادت یک نفر عادل یا مورد اطمینان، به صدور حدیثی خاص از یکی از معصومان (ع) و یا حکایت آن توسط فرد مذکور، در نزد شرع از اعتبار برخوردار است. بنابراین، به نظر می‏رسد که آنچه توسط شورای نگهبان انجام شده، در واقع تخصیص ماده بوده است نه تقیید آن؛ و بهتر آن است که گفته شود که نظریه شورا تنها تا حد تخصیص نسبت به ماده ۱۳۰۹ اعمال می‏گردد و این‏گونه نیست که آن را از اساس بی‏اعتبار سازد.

در نظر دیگری که ابراز شده گرچه به نظریه شورای نگهبان اشاره نشده است اما به شیوه تفسیر قانون، سعی بر آن داشته تا از عمومیت مفاد ماده مورد بحث کاسته و اعتبار شهادت را در برخی موارد ثابت نماید. در حقوق ما هنوز این مسئله به طور کامل مطرح نشده است که این ماده (۱۳۰۹ ق.م) تا چه اندازه از اعتبار شهادت در اثبات اشتباه می‏کاهد، ولی به نظر می‏رسد که مفاد سند، دلالت بر منطبق بودن آنچه اعلام شده با اراده باطنی ندارد. پس بدون برخورد با مانع ماده ۱۳۰۹، مدعی می‏تواند با شهادت یا اماره ثابت کند که در اعلام اراده، اشتباه رخ داده است. به طریق اولی، در جایی هم که ادعا ناظر به نادرستی تصور مبنای اراده واقعی است ماده ۱۳۰۹ مانعی به وجود نمی‏آورد و این پدیده روانی را به همه دلایل می‏توان ثابت کرد. اشکال واقعی در فرضی است که ادعا می‏شود نویسنده سند به اشتباه یا به عمد آنچه را به او اعلام شده ننوشته یا مشتبه، بدون توجه سند را امضا کرده است. در این فرض، مدعی می‏خواهد ثابت کند که مفاد توافق با آنچه در سند نوشته و امضا شده است تفاوت دارد و پذیرفتن این ادعا، با مفاد سند مخالف است… مگر اینکه اشتباه مادی و بدیهی باشد و به استناد شهادت بتوان آن را تصحیح کرد (ملاک ماده ۱۸۹ ق.آ.د.م[۵]).[۶]

در این نظر میان ادعاهای مغایر با سند که مستند آنها عمل منتسب به دیگری است با ادعاهایی که ناشی از عملکرد منتسب به خود مدعی است تفاوت گذارده شده است و اثبات «عدم انطباق اعلامیات مدعی با اراده باطنی او» یا «مبتنی بودن اعلامیات او بر تصورات غلط» توسط شهادت را صحیح و منطبق با مفهوم قانون و ماده قانونی مذکور می‏داند اما اگر دو ادعای پیشین را اقامه نکرده بلکه تنها نسبت به صحت و انطباق نوشته‏های سند با اعلامیات خود اعتراض دارد در این صورت اگر اشتباه، مادی و بدیهی فرض نشود آن را به وسیله شهادت قابل اثبات نمی‏داند.

[۱]- غلامرضا شهری، همان، ص ۲۵۹-۲۵۸.

[۲]- صدرزاده، افشار، ادله ی اثبات دعوی در حقوق ایران، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۹، پاورقی ص ۵۸.

[۳]- عظیمی، محمد، ادله اثبات دعوی، انتشارات هاد، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۹، ص ۱۴۷-۱۴۶، و پاورقی ص ۱۷۹.

[۴]- تقریرات غلامرضا شهری در کلاس درس با عنوان حقوق ثبت.

[۵]- ماده ۱۸۹ ق.آ.د.م مصوب ۱۳۱۸: «هر گاه در تنظیم حکم یا قرار دادگاه، اشتباه در حساب یا سهو قلم یا سایر اشتباهات بینی رخ دهد مثل از قلم افتادن یکی از اصحاب دعوی یا زیاد شدن نام، دادگاه صادرکننده می‏تواند مادام که قرار یا حکم اجرا نشده است به درخواست اصحاب دعوی حکم یا قرار را تصحیح کند…».در ماده ۳۰۹ ق.آ.د.م‏ مصوب ۱۳۷۹، نیز آمده است: «هر گاه در تنظیم و نوشتن رأی دادگاه، سهو قلم رخ دهد، مثل از قلم افتادن کلمه‏ای یا زیاد شدن آن و یا اشتباهی در محاسبه صورت گرفته باشد تا وقتی که نسبت به آن درخواست تجدیدنظر نشده، دادگاه رأساً یا به درخواست ذینفع، رأی را تصحیح می‏نماید…».

[۶]- کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی، قواعد عمومی قراردادها، بهنشر، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۴، جلد ۱، مبحث اثبات اشتباه.

جایگاه سند در ادله ی اثبات دعوی

نمودار۶-۶: توریسم داخلی شهر یزد در سال ۱۳۸۵
۶-۹- بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم داخلی شهر یزد در سال ۱۳۸۶
با توجه به نمودار شماره۶-۷ که آمار توریسم داخلی شهر یزد را در سال ۱۳۸۶ نشان می دهد، ملاحظه می شود که در این سال بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه فروردین و اسفند (آوریل و مارس) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه آذر (دسامبر) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه های فروردین که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی ماه آسایش اقلیمی در شهر یزد است، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای داده، و بالعکس ماه خرداد به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش کمترین تعداد توریسم خارجی را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۷: توریسم داخلی شهر یزد در سال ۱۳۸۶
۶-۱۰-تحلیل میانگین ماهانه توریسم داخلی شهر یزد تحت تاثیر ویژگیهای آب و هوایی و تغییر اقلیم
با توجه به نمودار شماره۶-۸ که میانگین ۷ ساله توریسم داخلی شهر یزد را نشان می دهد(تنها آمار موجود در اداره میراث فرهنگی شهر یزد)، ملاحظه می گردد که بیشترین تعداد توریسم در ماه های فروردین و اسفند (آوریل و مارس) در این شهر حضور داشته اند، ماه فروردین یکی از ماه های آسایش اقلیمی شهر یزد است که در مدلهای آسایش اقلیمی به آن اشاره شد، اما اسفند ماه، طبق مدلهای آسایش اقلیم در محدوده آسایش اقلیمی قرار ندارد اما تحت تاثیر روند گرمایش جهانی در آینده ای نزدیک در محدوده آسایش اقلیمی قرار خواهد گرفت
در این ماه ها شرایط آب و هوایی جهت فعالیت گردشگری مساعد بوده و به همین جهت بیشترین تعداد گردشگر در این ماه ها وارد این شهر شده اند، و بالعکس ماه های آذر، تیر و خرداد به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش، گرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۸: توریسم داخلی شهر یزد در سال سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶
۶-۱۱-بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۰
با توجه به نمودار شماره۶-۹ که آمار توریسم شهر یزد را در سال ۱۳۸۰ نشان می دهد، ملاحظه می شود که بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه های فروردین و اردیبهشت(آوریل و می) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه های آذر و دی ماه(دسامبرو ژانویه) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه های فروردین و اردیبهشت که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی ماه های آسایش اقلیمی در شهر یزد هستند، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای می دهند، و بالعکس ماه های آذر و دی به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم خارجی را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۹: توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۰
۶-۱۲-بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۱
با توجه به نمودار شماره۶-۱۰ که آمار توریسم خارجی شهر یزد را در سال ۱۳۸۱ نشان می دهد، ملاحظه می شود که بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر(آوریل، می و اکتبر) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه های آذر، تیر و بهمن (دسامبر، جولای و فوریه) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی ماه های آسایش اقلیمی در شهر یزد هستند، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای می دهند، و بالعکس ماه های آذر، تیر و بهمن به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش، گرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۱۰: توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۱
۶-۱۳-بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۲
با توجه به نمودار شماره۶-۱۱ که آمار توریسم شهر یزد را در سال ۱۳۸۲ نشان می دهد، ملاحظه می شود که بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه مهر(اکتبر) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه های آذر، تیر و بهمن (دسامبر، جولای و فوریه) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه مهر که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی یکی از ماه های آسایش اقلیمی در شهر یزد است، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای می دهند، و بالعکس ماه های آذر، تیر و بهمن به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش، گرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۱۱: توریسم خارجی شهر
یزد در سال ۱۳۸۲
۶-۱۴-بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۳
با توجه به نمودار شماره۶-۱۲ که آمار توریسم شهر یزد را در سال ۱۳۸۳ نشان می دهد، ملاحظه می شود که بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر(آوریل، می و اکتبر) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه های آذر، تیر و بهمن (دسامبر، جولای و فوریه) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی ماه های آسایش اقلیمی در شهر یزد هستند، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای می دهند، و بالعکس ماه های آذر، تیر و بهمن به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش، گرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۱۲: توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۳
۶-۱۵-بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۴
با توجه به نمودار شماره۶-۱۳ که آمار توریسم شهر یزد را در سال ۱۳۸۴ نشان می دهد، ملاحظه می شود که بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر(آوریل، می و اکتبر) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه های آذر، تیر و بهمن (دسامبر، جولای و فوریه) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی ماه های آسایش اقلیمی در شهر یزد هستند، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای می دهند، و بالعکس ماه های آذر، تیر و بهمن به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش، گرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۱۳: توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۴
۶-۱۶-بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۵
با توجه به نمودار شماره۶-۱۴که آمار توریسم شهر یزد را در سال ۱۳۸۵ نشان می دهد، ملاحظه می شود که بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه های فروردین و اردیبهشت(آوریل و می) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه های آذر و دی ماه(دسامبرو ژانویه) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه های فروردین و اردیبهشت که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی ماه های آسایش اقلیمی در شهر یزد هستند، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای می دهند، و بالعکس ماه های آذر و دی به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۱۴: توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۵
۶-۱۷- بررسی تاثیرات آب و هوا بر توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۶
با توجه به نمودار شماره۶-۱۵ که آمار توریسم شهر یزد را در سال ۱۳۸۶ نشان می دهد، ملاحظه می شود که بیشترین تعداد توریسم خارجی در ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر(آوریل، می و اکتبر) در این شهر حضور داشته اند و کمترین آن مربوط به ماه های آذر، تیر و بهمن (دسامبر، جولای و فوریه) بوده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی ویژگیهای اقلیم آسایش شهر (فصل چهارم) یزد و همچنین آمار و اطلاعات توریسم شهر یزد، در رابطه با تعداد توریسم خارجی این شهر، چنین می توان نتیجه گرفت که، ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر که دارای شرایط آب و هوایی بسیار مساعدی جهت فعالیتهای انسانی و گردشگری بوده و به طور کلی ماه های آسایش اقلیمی در شهر یزد هستند، بیشترین تعداد توریسم را در خود جای می دهند، و بالعکس ماه های آذر، تیر و بهمن به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش، گرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۱۵: توریسم خارجی شهر یزد در سال ۱۳۸۶
۶-۱۸-میانگین ماهانه تعداد توریسم خارجی در شهر یزد تحت تاثیر آب و هوا
با توجه به نمودار شماره۶-۱۶ که میانگین ۷ ساله توریسم خارجی شهر یزد را نشان می دهد(تنها آمار موجود در اداره میراث فرهنگی شهر یزد)، ملاحظه می گردد که بیشترین تعداد توریسم در ماه های فروردین، اردیبهشت و مهر (آوریل، می و اکتبر) در این شهر حضور داشته اند، این ماه ها همان ماه هایی هستند که در مدلهای آسایش اقلیمی(فصل چهارم) به عنوان ماه های آسایش اقلیمی شهر یزد معرفی گردیدند. در این ماه ها شرایط آب و هوایی جهت فعالیت گردشگری مساعد بوده و به همین جهت بیشترین تعداد گردشگر در این ماه ها وارد این شهر شده اند، و بالعکس ماه های آذر، تیر و بهمن به دلیل محدودیتهای اقلیمی مانند سرمایش، گرمایش و همچنین بارش های زمستانه شهر یزد، کمترین تعداد توریسم را در خود جای داده اند.

نمودار۶-۱۶: توریسم خارجی شهر یزد در سال های ۱۳۸۰تا ۱۳۸۶
۶-۲۰-نتیجه گیری
۶-۲۰-۱-تاثیرات تغییر
اقلیم بر آسایش اقلیمی و توریسم شهر یزد
با توجه به مسئله تغییرات اقلیمی و تاثیرات چشمگیر آن بر ماه های آسایش اقلیمی شهر یزد ( که در فصل چهارم تشریح گردید)، مشخص شد که ماه های آسایش اقلیمی شهر یزد در طول ۵۰ سال اخیر که آمار آب و هوایی آن بررسی گردید، نوسان بسیار زیادی داشته اند و روند کلی آن بدین صورت بوده که آسایش اقلیمی از ماه های فصول گرم و معتدل مانند فروردین، اردیبهشت و مهرماه، به سمت ماه های فصل سرد مانند اسفند ماه حرکت می کند که این موضوع به دلیل افزایش دمای کره زمین و گرمایش جهانی و همچنین کاهش رطوبت بوده است.

رفتار**۱۷/۰** ۱۴/۰** ۴۸/۰** ۴۵/۰۱

** معنیداری در سطح احتمال ۰۱/۰ ، * معنیداری در سطح احتمال ۰۵/۰
۸-۳-۴ تحلیل مسیر ابعاد مؤثر بر پذیرش نهادههای زیستی براساس مدل TAM دیویس
۱-۸-۳-۴ تحلیل مسیر عوامل مؤثر بر رفتار به کاربرد نهادههای زیستی
در این قسمت متغیرهای پژوهش با بهره گرفتن از تکنیک تحلیل مسیر مورد آزمون قرار گرفت که نتایج آن در جدول ارائه شده است.
جهت تعیین اثر متغیر تمایل به کاربرد نهادههای زیستی بر رفتار به کاربرد نهادههای زیستی از تحلیل مسیر به روش اینتر استفاده شد. بدین ترتیب تمایل به کاربرد نهادههای زیستی به عنوان متغیر مستقل و متغیر رفتار به کاربرد نهادههای زیستی به عنوان متغیر وابسته وارد معادله گردیدند. با توجه به جدول ۳۷-۴، متغیر تمایل به کاربرد نهادههای زیستی ۲۰/۰ درصد از متغیر رفتار به کاربرد نهادههایزیستی را در سطح معنیداری پیشبینی می کند(۷۷/۳=, Constants 66/63=F ,000/0 =Sig). این موضوع نشان میدهد، تمایل به کاربرد نهادههای زیستی عامل مهمی در رابطه با پیشبینی رفتار به کاربرد نهادههای زیستی میباشد. در واقع زمانیکه کشاورزان تمایل به کاربرد نهادههای زیستی در کشت محصول گندم داشته باشند، اقدام به استفاده از این نهادهها در مزارع گندم خود مینمایند، بدین صورت تمایل افراد بر انجام و عدم انجام یک رفتار مؤثر است. متغیر تمایل به کاربرد نهادههای زیستی ( ۴۵/۰ =β) قدرت پیشبینی متغیر رفتار به کاربرد نهادههای زیستی را دارد. این نتایج تا حدودی با یافته های فهامی و زارع (۱۳۹۲) مطابقت دارد.